sábado, 5 de julio de 2008

DESCONSECUENCIAS

Acabo de terminar de hablar con una buena amiga, eso suena raro cuando hablamos de personas que no conocemos de nada pero algo nos apega a ellas, algo que no es tangible, algo que se siente en el ambiente pero que en realidad desconocemos por completo. Pensamos o queremos pensar que esa persona del otro lado nos comprende y nos reconfortan con sus risas y aunque nada esperemos de ellas, quizá esperamos demasiado.

Hace no mucho tiempo me convencí que debía pensar menos en los demás y empezar a centrarme en mi destino. Sera que eso es imposible en mi naturaleza, me doy a los demás y eso no va a cambiar, lo reconozco, pero no me importa en absoluto, es mas, me encanta que la gente me busque para poder hablar conmigo, pero en realidad eso acarrea un problema, al final , tarde o temprano, se dan cuenta que no saben nada de mi.Quizá solo los que leáis este diario y prestéis atención a lo que los posts esconden siempre, seáis afortunados de poder decir que algo del cabezón habéis podido descifrar, pero eso es pedir demasiado, no merezco tanta atención, no soy alguien para analizar,ni tan solo tan importante como pararse para pensar quien esta detrás de esas letras, mas bien es todo lo contrario, yo analizo a los demás por si se presta echarles una mano.

Una vez que el alma o parte de ella no sufre, mas que nada porque a dejado de existir,( ya no me molesta para nada), la calma hace reconocer cual es tu lugar y con un simple cambio de objetivos , o todo lo contrario, renunciar a algunas cosas que ya no pueden suceder( y me refiero al futuro, no creo en el pasado), la realidad nos absorbe vertiginosamente.
Sigo soñando, pero dejo ya de creer, no me apacigua lo mas mínimo, realidad superpuesta a los deseos solo trae "desconsecuencias", (joder mierda palabrita le ha salido al cabezón),seguramente este diario solo sirva para que en mi vejez recuerde todas las aventuras que sufrió mi corazón, y tal vez os haya entretenido en algunos momentos, nunca sera mi intención preocuparos o simplemente alteraros.

Mis letras están cansadas,y mis recuerdos olvidados, los alegres y los falsos, esos que nos alivian hasta que los desenmascaramos y nos hacen quizá ser mas perversos de lo que desearíamos.

38 comentarios:

Ginebra dijo...

Peter Pan, tu alma seguirá sufriendo porque, ante todo, eres un hombre muy sensible, y los recuerdos, más los buenos que los malos, siguen estando vivos, me apuesto "el cuello" (y espero no perderlo. No quiero perder la cabeza, jeejjejejej).
En realidad, es reconfortante saber que al otro lado hay gente (amigos) pocos,eso sí, que se acuerdan de tí y con los que te une una cierta "química", ya sabes a qué me refiero.
Un beso enorme para tí y un abrazo para tu alma.

Susi dijo...

L'ànima és immortal...

Trobo molta pau en les teves paraules, molta calma...

tot i trobar un pèl de pesimisme/conformisme, també llegueixo acceptació i un cert punt d'optimisme...

Fins al vespre.
Una abraçada,

Susi
P.D t'ha agradat el meu cutre-anàlisi? jajaja

Oteaba Auer dijo...

Pensar más en los demás desvinculándonos de nuestras propias necesidades, creo que lejos de ser una heroicidad es no saber poner límintes y por lo tanto estamos a merced de quien desee utilizarnos.

Como bien sabes, hace tiempo un físico descubrió que La distinción entre el presente, el pasado y el futuro, es sólo una ilusión: sin embargo creo que necesaria para el ser humano.

Sólo tu sabes en que medidas te dejas conocer o abrir ciertos aspectos de tu vida para que los demás sepan...imagino que todos lo hacemos...Lo que no llegamos a saber a ciencia cierta, si se dan cuenta o como lo interpretan
Humphrey un gusto leerte,... como siempre:)
Besos
Oteaba

Silvia_D dijo...

Me siento EGOÍSTA... pero eso ya lo sabes, no? que te voy a contar que tu no sepas ya?

Pero todo tiene su explicación, al menos para mi interior, niño... me cuesta preguntar, no me cuesta tanto responder (no a todas, algunas me las guardo, son sólo mías :).

Pienso que NO tengo derecho a indagar, las cosas "interiores" de los demás y espero me sean regaladas, no suelo "fisgar", pero al igual que me entrego, supongo que espero ese intercambio, pero cada uno lleva su ritmo, no se puede forzar a nadie a confiar.

Tu me entiendes? sabes de qué hablo, no? si no, ya te lo detallaré jajajaja

Besos, te quiero amigo ca...ón

historias escolares dijo...

gracias por pasar por el blog
La vida es dificil, cuando todo el dia pasas tratando de deshacer la mierda que le dan a los adolescentes convenciendolos de tonteras y yo como quijote luchando contra el mundo, diciendoles que la vida puede ser mejor si ellos se atreven

historias escolares dijo...

gracias por pasar por el blog.

rayo de luz dijo...

YO CREO QUE LA MANERA DE SER QUE TENEMOS EN EL PRESENTE ES CONSECUENCIA DE LO QUE NOS PASO EN EL PASADO,Y CADA UNO ES LO QUE QUIERE SER,NO VALE DECIR SOY ASI,O SE DICE ESTO DE MANERA DE ESCUSA?SALUDOS

JAC dijo...

Verás, te contaré "mi cuento"...
Yo creo que la vida es arte, "el jefe" (no me preguntes cual) pilla un lienzo (la vida) y con un pincel va depositando la pintura (nozotro zemo la pintura) las pinceladas las va amontonando en capas... Él no puede parar… (tiene musha pintura) cuando se acaba la obra coge otro lienzo...
Lo que queda, el resultado, son obras de arte de las que todos hemos puesto algo.

De ti amigo Humphrey, tan solo queremos un poco de tus circunstancias, y también no te olvides, de buena música. jaja..

Ciao amigo

MATANUSKA dijo...

Tú eres así, si necesitas algo siempre te lo digo, me lo dices y se lo cuentas a matanusky vale?.
cuando tú no estás te echamos de menos.

besoss

Silvia_D dijo...

Gracias por estar conmigo anoche :) ,también a Jac y a Amateur, así se ve bien quién es quién, te aseguro que tomé buena nota, no soy idiota, para nada, aunque algunos piensen que sí.
Hubo ratos que flipé en colores.

Y al que no le guste que le den!! ;)

Besitos,TQM!!

cuandonadiemeve dijo...

eh tenido la dicha de que mis amigos han sido elegidos por mi siempre y no es que sea muy selectiva pero hay personas como tu a las que uno puede pegarse como sanguijuela y aprender mucho

Nuevamente gracias por tu palabras y dime donde me formo para ser de las personas por las que te preocupas que a mi me encantaria.

sobre la foto mmmmmmmmm.........
bien pero me gustas mas completo jajajaja.

besos

David Baz dijo...

Hola Humphrey, hablé ayer contigo por el chat en el blog de DianNa. Ayer leí este post y la verdad no sabía si comentar o no porque me parece muy personal y claro, yo es la primera vez que visito tu blog por lo que poco de lo que yo te diga te afectará realmente (lógicamente) y tampoco te conozco como para poder aconsejar nada (además que no creo que yo sea nadie para aconsejar). Pero quería decirte que pareces un tío muy sensible, de los que siempre he admirado porque creo que el sensible sufre más, lo siente todo mucho más y por ello en el fondo vive más. Yo soy demasiado pasota y tiendo a intentar racionalizarlo todo, a mí me funciona, pero estoy seguro de que no es la mejor opción.

Bueno, vaya chapa para no decir nada xD. Sin más, un saludo!!!!

Unknown dijo...

"Pensamos o queremos pensar que esa persona del otro lado nos comprende y nos reconfortan con sus risas y aunque nada esperemos de ellas, quizá esperamos demasiado."
puffff, cuantas veces me confundi con eso! cuantas veces pense que esa persona "del otro lado" me entendia mas que la q estaba de este lado. Cuantos veces sonrei con sonrisas, que quiza, jamas existieron... cuantas veces crei demasiado... en fin, cosas que seguramente nos han pasado a todos en algun momento. creo que lo has retratado a la perfeccion....

ahhhh, y cambia el link que me volvi a mudar... ;-) de culo inquieto nomas q soy!

MATANUSKA dijo...

buenos dias rubito:

que tal estas?

besoss

Silvia_D dijo...

Mañana cumplo un año de blog :)

Besitos , amore , ya tengo bien el adsl :))

Unknown dijo...

Espero que no se transforme en costumbre esto de publicar una vez al mes porque te echo de menos cuando no estás. Venía y no pasaba nada y de pronto eh!!! llegó HumP!!! vine cuando recién lo publicaste pero no tenía cabeza para responder ando un poco desanimada.
A mi me gusta ser tal cual soy, prefiero actuar de corazón y si me equivoqué al menos la razón me lo dirá te lo dije pero el corazón no me pedirá explicaciones. Amigos, no tengo muchos amigos pero si son de corazón no me importa que sean pocos porque son de verdad ya sea cerca o lejos porque esa distancia se define con los sentimientos y emociones que involucras cuando compartes.

Te conozco por lo que leo y cuando nos hemos encontrado en chat y quizás dirás es poco, pero ese poco me gusta porque se ve que eres sincero, un hombre sumamente sensible a todo lo que te pasa y por más que pelees con el mundo siempre saldrá ese HumP de buen corazón lleno de vivencias y recuerdos que para mi si!!!! merecen mucha atención ya que me encanta descubrirte poquito más de ti perverso o no, cabezón o no solo HumP... ese lindo amigo que descubri entre mmm... y prrrr :D

prrrrrrrrrrrrr....
Un beso ronroneado
Pau

Psiko dijo...

Siempre viene bien un amigo que esté en los momentos defíciles, no es necesario que haga nada, tan sólo que esté.
Suerte tiene quien te tiene como amigo. :)
Saludos Albino

Marcelo Munch dijo...

Desinformaciones... No saber nada de ti no es un problema, la verdad que el único dato que vale es saber que estás ahí. Tal vez desde ahí algún aprenderemos a decir nosotros.

Un abrazo entrañable de cercano contigo, ya lo sabes.

Silvia_D dijo...

Qué estaras liando que andas tan desaparecido, miedo me das....

Besos, amigo TQM, guapo

Susi dijo...

Aviam si et dediques més a escriure en el teu blog dels collons i menys a enviar missatgets tocacollons al mòbil que només fan que m'empipi com una mona i que cada cop més estigui més convençuda que ets un peazo de CABRÓN!!!!!!!!!!!!!

JAJAJAJAJAJAJAJAJAJAJAJA

Creus que amb aquesta mala llet podré apagar algun dels 300 incendis que hi ha a California????

Un petonàs,
Susi

siempre el mar dijo...

Hola guapeton, ya estoy en órbita jejej de regreso y ésta es una de mis primeras visitas, pasar por aquí es como darse una sesión en envoltura de chocolate o meterse en una bañera con aceites esenciales... ya te lo he dicho en alguna ocasión , a mí pasar por tu rincón me relaja jaja en serio.
Besitos desde mi mar.

HumP dijo...

Wendy querida:
Aprovecho que mi hijo esta en un cumpleaños para entrar y contestaros,
creo que mi alma ya no tiene tiempo para nada, demasiado curro ultimamente.
No tengo tiemmpo, os echo un monton de menos.

Un beso enorme hasta que pueda verte en tu blog.(nos queda un viaje pendiente, no lo olvides)

Humphrey

HumP dijo...

Susi:
Obtimisme en un estrit meu, jajajajajaj, tu estas flipan, estas aqui no, o te les has pirat avans d'hora?

HumP dijo...

Oteaba:
Si , quiza ese sea mi problema pero no te equivoques, nunca me he dejado manipular por nadie, y digo NADIE, ese quiza sea el problema mas grande.

No comparto para nada la teoria del fisico, creo que el ser humano se diferencia de lso animales por su percepcion del espacio-tiempo,y a partir de ahi todo lo demas.Saber la diferencia entre ayer, hoy y mañana nos hace (o deberia) vivir intensamente.

Un beso Auer.

HumP dijo...

silvia:
Tu no te cortes, puedes llamarme cabron asi sin anestesia, la verdad es que casi todos me lo dicen, sobretodo cuando empiezan a conocerme, despues paso a ser un cabronazo, jajajajaja.

Un beso, y nada de sentirte culpable por ser egoista, sera que lo necesitas.

Humphrey

HumP dijo...

historias escolares:

Gacias por pasar por mis circunstancias,
Mucha suerte en tu cruzada diaria.

Un abrazo.

Humphrey

HumP dijo...

rayo de luz:

Las circunstancias nos empujan a seguir caminos que elegimos al azar o no, pero no por eso dejamos de ser nosotros mismos, nunca me quejare ni aqui, ( mi diario mas intimo) ni fuera, soy como quiero ser o al menos como me gusta, con mis defectos y mis carencias, asi soy, y me acepto asi porque quiero en verdad ser asi.Siento hayas interpretado otra cosa.

Un gran beso Rayo.

humphrey

HumP dijo...

Jac:
jajajajaj, amigo me gusto tu cuento....sera que a mi me pinta el cabezon?El cabronazo va a destajo metiendo paladas de colores, jajajajajaj.

Unh abrazo tio.
te echo de menos, vamos de culo en el curro.

Humphrey

HumP dijo...

Matanuska:
Como podria olvidar a la gente que tanto me mima y a veces me mete caña, jajajajajaj.

Pasa siempre un buen dia.
Y si hace tiempo que no publico te lees esto, ya te lo dige:
PASA BUEN DIA, Y DISFRUTA DE EL.

uN BESAZO

Humphrey

HumP dijo...

Cuandonadiemeve:

Jajajajajaja, te conformas con poco cielo, tu pide,pero se siempre tu misma es al mejor manera de llegar a mi amistad, no soporto la hipocresia y cuando la detecto me escabullo de ella a pasos agigantados.

Me encanta que sigas por aqui

Un beso
Humphrey

HumP dijo...

Devin:
Gracias por pasar, me anoto visitar el tuyo en cuando disponga un poquito mas de tiempo, un placer conocerte.

un abrazo

Humphrey

HumP dijo...

Morocha:
Si, el problema es que esperamos y deseamos lo desconocido y eso suele gastarnos malas pasadas.Ya cambie tu link, jajajajajja,

Unh beso culo inquieto
Humphrey

HumP dijo...

Pau:
Gracias por tus palabras Gata,Ya sabes que solo publico cuando tengo algo que contarme, el cabezon no me deja decirme tonterias, jajajajaj,

Yo prefiero publicar poco, eso quiere decir que estoy tranquilo y el cabezon aletargado, jajajajaj.

Un ronroneo gata.

humphrey

PD:Ese animo lo quiero arriba gatita traviesa

HumP dijo...

Psiko:

Pues eso, un abrazo amigo, de tu Albino preferido, jejejejejeej

HumP dijo...

Marcelo:
Te eche de menos en tu blog,espero que tu carrusel haya dejado una huella sino imborrable, si lo profunda que merece.

Un abrazo

HumP dijo...

Siempre el mar:
No se que tendra este Mediterraneo que siempre que pasas me alegras el blog (shhh),

Creo que estas vacaciones te sentaron de maravilla, no degesw de visitarme nunca, te echaria de menos.

Un beso encanto
Humphrey

Esther dijo...

Hola vengo recomendada por Dianna que es mi mejor amiga de aqui,como veo que te recomienda yo soy obediente y me paso a visitarte..

En esta entrada me he sentido identificada en algunas cosas contigo.Yo me entrego mucho al resto, tanto que acabé hasta desbordada y tuve que entornar mi puerta al mundo como comento en una entrada titulada asi en el apartado "esto si que es personal",y mi blog que tan sólo tiene como mes y medio me sirvió de válvula de escape.

He tenido suerte también de encontrarme por aqui gente maravillosa,soy afortunada.

Que sepas que no he tenido aún tiempo de mirar a fondo tu blog pero lo que he visto me ha gustado..

Saludos!!

HumP dijo...

Esther:
Gracias por pasar y comentar.
No hagas mucho caso de lo que diga nuestra querida mala, esta un poco palla, jajajaja.
Espero volver a verte por aqui.

un beso
Humphrey