viernes, 23 de noviembre de 2007

RABIA DE LOCOS

Bajo la sombra de un atardecer sangriento
aplasto todos mis sueños helados,
esperando , que la noche inocente
separe de mi, lo amarillo de lo blanco.

Tan solo busco la soñada paz
de un pétalo rosa de esperanza,
cuando el poeta se vuelve tenaz,
porque el exiliado muere de añoranza.

Y solo aquí sentado
mirando donde muere el mar,
recuerdo las veces que he fracasado
por descubrir toda mi verdad.

Y aquí sentado
recuerdo mi pasado,
siguen pasando las horas
y sigo , aquí sentado
recordando mi pasado.

El rocío ya despierta,
la noche negra va dejando su olor.
Y yo desaparezco en silencio
bajo los rayos brillantes del sol.

humphrey 1987

jueves, 22 de noviembre de 2007

CAP EL VESPRE

Cap al vespre és quan
Estàs com a cansat,
I no saps el que fer i et quedes fixat
I et trobes molt sol i el soroll s'esvaeix,
I mires al carrer
I no hi ha gaire gent,

I canvien els sons
I tot sembla més mort.
I vols cridar ben fort
Que n'estàs fins als collons
Cap al vespre estàs trist, i no saps on anar
I et prepares un Whisky
I no te'l pots acabar

I t'encens un cigarro sense ganes de fumar
i l'apagues aviat i et tornes a axiecar
i de sobte tens por
de sentirte tan buit, te'n vas cap al pub
I no trobes ningú

I surts fora al carrer i comences a córrer
I el vent et va assecant el que sembla una llagrima
i t'atures cansat amb el nas ple de mocs
i t'empatxes de nit
i respires ben fort, fort, fort, fort.

Cap al vespre és quan
Estàs com a cansat, i no saps el què fer
I et quedes fixat i et trobes molt sol
I el soroll s'esvaeix, i mires al carrer
I no hi ha gaire gent

els pets

miércoles, 21 de noviembre de 2007

PRIORIDADES

Ahora empiezo a estar tranquilo.No he tenido mucho tiempo para pensar , pero es mejor así , las cosas hay que pensarlas y hacerlas tranquilo ,sin prisas, sin la calentura del momento, madurándolas y ejerciendo sobre ellas la presión justa y necesaria para que fluyan solas.Nunca he mentido (más de lo necesario) y mis opiniones con la gente que aprecio también me las aplico a mi. Hay que practicar con el ejemplo.No es que no confié en mis amigos, todo lo contrario , ellos me han demostrado (aunque no hacia falta) que tarde lo que tarde en emerger de nuevo , ellos estaran allí , sin preguntas y sin reproches, pero no puedo contar con ellos hasta que no sepa que... y ese que es muy grande . La vida no da marcha atrás , nunca, y aunque sepas que después de dar un paso con la pierna derecha toca hacer otro con la izquierda , aveces, solo a veces, te preguntas porque no puedo saltar dos veces con la derecha , lo pruevas , y zas , te caes, y es que no contabas que ya no tienes esa pierna con la que te apoyabas y te sientes perdido.Yo sin mi punto de apoyo que son mis principios no soy nada.Y no es que ya no los tenga , es que con el tiempo se van desgastando , quemando , mezclando con otras cosas que no son parte de ti y que te oscurecen la verdad , mi verdad.Y eso me pasa a mi ,ha sido ahora pero podría haver sido hace un año o dentro de veinte días , da lo mismo , pero si sucede , hay que afrontarlo rápidamente y centrarte en ti mismo para no perder el norte y entrar en depresiones o problemas de auto estima que eso ya son palabras mayores.Creo sinceramente que no tengo un problema , simplemente una crisis , pero soy yo , soy raro de cojones y necesito mi pequeño espacio de tranquilidad para ser fiel a mi mismo y arreglarme como siempre he hecho , aunque no os preocupeis , si os necesito no dudare un momento en llamar.

martes, 20 de noviembre de 2007

CAMBIOS

Aún no sé lo que estaba esperando
y mi tiempo corría salvajemente.
Un millón de callejones sin salida
y cada vez que pensaba que lo había conseguido
parecía que el sabor no era tan dulce.
Así que me giré para enfrentarme a mi mismo
pero nunca vi una muestra,
como los demás deben ver al farsante.
Voy demasiado rápido para pasar esa prueva.

Cambios
gira y enfrentate al desconocido.
Cambios
No quieras ser un hombre más rico.
cambios
gira y enfrentate al desconocido.
cambios
Sólo tienes que ser un hombre distinto.
El tiempo puede cambiarte
pero yo no puedo seguir al tiempo.

Veo como las ondas cambian de medida
pero nunca dejan el arroyo
De cálida inestabilidad
los días fluyen por mis ojos
y sin embargo los días parecen los mismos.
Y a esos niños que escupís
mientras tratan de cambiar el mundo
son inmunes a vuestras burlas
conscientes de lo que están atravesando.

Extraña fascinación que me fascina
o es que los tiempos están siguiendo el paso que llevo.
Gira y enfrentate al desconocido
Eh!cuidado vosotros tipos duros !
Gira y enfrentate con tu desconocido
Muy pronto os haréis viejos.
El tiempo puede cambiarme
pero yo no puedo seguir al tiempo.
He dicho que el tiempo puede cambiarme
pero yo no puedo seguir al tiempo.

TRADUCCIÓN : humphrey.

lunes, 19 de noviembre de 2007

CANSADO

Creo que ya tengo suficiente.Estoy arto de nadar contracorriente,ser el tonto divertido , el que siempre esta de fiesta.El que no puede rendirse porque un amigo lo necesita , el que siempre tiene buena cara ,el que nunca esta triste.El gilipollas optimista , el tonto de las pelotas al que le va de maravilla.Soy un puto humano y si me pincháis sangro.Tengo mis días tristes y mis días negros.Tengo resaca cuando demasiado pienso y no soy orgulloso pues no creo en eso.Llevo toda la vida oiendo que soy buena persona y que importa eso si yo no me lo creo.No me considero malo pero eso no implica que sea bueno.Estoy cansado ,ahora mismo ,muy cansado, me gusta la vida pero a veces es tan dura ,dios, tan dura que te dormirías todo el día para no lavantarte y ponerte la careta de la felicidad.Y aunque todo eso en este momento sea cierto , que este perdido entre el no saber que hacer ,si seguir lo que empecé hace años a forjar, o , cambiar radicalmente dejando las cosas buenas y las malas atrás , aislarme de todo para no sufrir ni padecer por nadie, ni siquiera por mi.Me diréis que alejarse de todo no es la solución , puede, pero que mas da, no es el ignorante mas feliz por no saber entonces porque no puedo ser yo mas feliz si no padezco por nadie.Seguramente he estado pensando demasiado en ello pero por alguna razón este fin de semana he explotado , sera la edad que ya no me deja decir "venga cabrones que puedo con eso y otras 10 putadas mas".Este viernes un amigo de la infancia,hijo de amigos de mis padres ha intentado quitarse la vida y ha fallado. He pensado mucho en el, pues hasta los 14 años compartimos infancia codo con codo , compartimos ilusiones , broncas , el primer cigarrillo robado ha mi padre, y un largo etc.. de cosas que quedaron en el olvido veinte y pico años atrás. No he pensado tanto en los motivos que lo llevaron ha hacerlo sino mas bien en lo que le espera ahora que ha fallado en su intento , lo que le espera ha su familia, a su pequeño y un largo etc que no quiero mencionar, ¿ que pasara por su cabeza? ¿sensación de fracaso? ,¿ mas desesperación?.......¿ PORQUE SIEMPRE HAY ALGUIEN QUE LO ESTA PASANDO PEOR QUE TU?

sábado, 3 de noviembre de 2007

TODO A PULMON

Que difícil se me hace
mantenerme en este viaje
sin saber a dónde voy en realidad
si es de ida o de vuelta
si el furgón es la primera
si volver es una forma de llegar.
Que difícil se me hace
cargar todo este equipaje
se hace dura la subida al caminar
esta realidad tirana
que se ríe a carcajadas
porque espera que me canse de buscar.
Cada nota cada idea
cada paso en mi carrera
y la estrofa de mi última canción
cada fecha postergad
la salida y la llegada
y el oxígeno de mi respiración
y todo a pulmón todo a pulmón.
Que difícil se me hace
mantenerme con coraje
lejos de la transa y la prostitución
Defender mi ideología
buena o mala pero mía
tan humana como la contradicción.
Que difícil se me hace
seguir pagando el peaje
de esta ruta de locura y ambición
un amigo en la carrera
una luz y una escalera
y la fuerza de hacer todo a pulmón.

ALEJANDRO LEMER.

jueves, 1 de noviembre de 2007

A EDU , CITO , JOAN , OSI , MERCÈ , LUIS , ......

El martes pasado , volviendo del hospital de can RUTI en coche , mantenía una conversación sobre varios temas con una buena amiga , cuando de repente siguiendo el hilo de la conversación dijo . " Me acuerdo siempre que mi hermano ADRI me decía que el bien y el mal , lo bueno y lo malo , no existen ..." . Interrumpí mecánicamente y conteste " es verdad , eso es solo el resultado de nuestros actos " . Dios, cuanto tiempo había pasado desde que no tenia esas conversaciones con mis amigos de juventud . Me acuerdo ahora como si fuera ayer mismo de todos ellos y de las tardes de tertulia , delante de un café , que nos habíamos tomado en " LAS TEULES ". Todos los martes , jueves y sábados por la tarde nos reuníamos allí y lo que en un principio fue solo para tomar algo con los amigos , se convirtió en uno de los momentos de mi adolescencia que recuerdo con mas cariño , ya que poco a poco , día tras día , la vida nos obsequiaba con preguntas y entre todos rebuscabamos las posibles respuestas . "¿ Que esta bien y que esta mal ?" " ¿ Que es estar solo ?" " ¿ Lo que esta bien es correcto? ¿ Y porque ?" "¿ Que es ser listo ?" " ¿ Y tonto ?" " ¿ Donde esta el presente ?".......
Seguramente la mayoría de vosotros pensareis que son preguntas chorras , que se hacen para pasar el rato las tardes de lluvia y que no sabes que hacer . Seguro que empezó siendo eso , pero lo que aprendimos esas tardes , no sobre contenidos , sino en maneras de razonar , en tolerancia con las opiniones de los demás , en saber escuchar , en buscar nuestro sitio , formar nuestra moral y nuestros principios , nuestra ética en cada afirmación o negación que salia de nuestra boca o la del compañero , esos valores que empezaron como un juego marcaron muy profundamente nuestra manera de ser y de actuar frente a las circunstancias individuales de la vida y fue una manera como otra de madurar . Esos valores ya casi no existen , la gente no piensa en nada , y si no haced una prueva , preguntad a alguien de 20 años ¿ Que es bueno ? a ver que os dicen . Estoy casi convencido que nadie os dirá que algo bueno suele ser el resultado de una acción tomada correctamente o simplemente algo que a la vista , gusto , olfato , oído , o tacto nos gusta o es agradable.